๑۩۞۩๑مدرسه علمیه فاطمیه کهنوج๑۩۞۩๑

بی بی سی: «تابلوها و بیلبوردهای تبلیغاتی در تهران که با بودجه های دولتی برپا شده بودند نشان از آن داشت که تلاشی سازماندهی شده از بالا برای تهییج و ترغیب ایمانداران و باب کردن رویه ای تازه صورت گرفته است.»

سایت شبکه دولتی بی بی سی روز پنجشنبه 7 اردیبهشت (26 آوریل) در یادداشتی با عنوان “فاطمیه؛ اوج‌گیری یک سوگواری مذهبی” به قلم “سیاوش اردلان” همکار سابق رادیو فردا و مجری برنامه ” نوبت شما” در شبکه بی بی سی، ضمن اشاره به اهتمام بیشتر مردم برای هرچه با شکوه تر برگزار شدن برنامه های سالروز شهادت جان گداز حضرت فاطمه زهرا( سلام الله علیها) تلاش کرد در تحلیلی غیر واقع‌بینانه و شیطنت آمیز برگزاری چنین مراسم هایی را برنامه های دولتی برای “مشروعیت بخشیدن به حکومت” و “سرگرمی‌ای برای تخلیه هیجانات مردم” بخواند.
بی بی سی در این باره آورده است : «مراسم عزاداری‌های حضرت فاطمه[سلام الله علیها]، دختر پیامبر اسلام که به ایام فاطمیه مشهور است، با این احساس در ایران تمام شد که حجم و غلظت سوگواری‌ها اندکی از سال‌های گذشته بیشتر شده است.تبلیغات رسمی و گزارش‌های منابع خبری در داخل ایران حکایت از آن دارد که روند گسترش این مراسم در سال‌های گذشته، امسال به اوج رسیده است.» این سایت در ادامه می‌نویسد: «تابلوها و بیلبورد تبلیغاتی در تهران که با بودجه های دولتی برپا شده بودند نشان از آن داشت که تلاشی سازماندهی شده از بالا برای تهییج و ترغیب ایمان داران و باب کردن رویه ای تازه صورت گرفته است.رویه ای که به کمک حمایت‌ها و امکانات حکومتی شاهد کشیده شدن بعضی مراسم حاشیه ای مختص به خرده فرهنگ‌های خاص مثل “تشییع جنازه نمادین فاطمه"،‌"پیاده روی فاطمی"،‌"بدرقه فاطمی"…. به جریان اصلی عزاداری‌ها بود.روشن نیست چنین روندی دقیقاً با چه مقدار اقبال در بین توده های مردم مواجه بود.»
بی بی سی اضافه کرد: «این مراسم در این مقیاس گسترده عمدتاً در تهران و قم با حضور طبقات سنتی و متوسط شهری برگزار شد، اما در دیگر شهرها مثل مشهد و تبریز و اردبیل و چند شهر دیگر با مراسم تشییع شهدای گمنام پیوند خورد که هم کاربرد سیاسی پیدا کرد هم تعداد بیشتری از مردم را به خیابان‌ها کشاند.»
بی بی سی که همراه در برنامه های خود ترویج فرهنگ منحط غرب، عرفان‌های نوظهور، همجنس گرایی و… را در دستور کار خود دارد در ادامه با ابراز نگرانی از گسترش فرهنگ عزاداری به ویژه در ایام شهادت جا نسوز دخت نبی مکرم اسلام حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در بین مردم ولایتمدار ایران اسلامی در ادامه آورده است: «سوگواری ایام فاطمیه هنوز خیلی مانده تا از لحاظ فراگیری در بین اقشار مختلف جامعه به پای مراسم دیرینه و جا افتاده ای مثل محرم برسد اما در اول راه است. حضور 5 شب متمادی رهبر ایران و دیگر مقامات بلندپایه در مراسم عزاداری‌های فاطمی و “شام غریبان شهادت حضرت زهرا [سلام الله علیه]” حکایت از آن دارد که حکومت در صدد تثبیت و توسعه هر چه بیشتر فرهنگ عزاداری به بهانه های مختلف در جامعه ایران است.»
سایت وابسته به شبکه دولتی بی بی سی، که اجرای سیاست‌های استعماری دولت انگلیس را در دستور کار خود دارد در تحلیلی شیطنت آمیز هدف از برگزاری چنین مراسماتی از سوی بیت رهبر معظم انقلاب را “مشروعیت بخشی به حکومت” و “سرگرم کردن مردم” می‌خواند خوانده و می‌نویسد: « آز آنجایی که حکومت از این فرهنگ برای مشروعیت دادن به خودش استفاده می‌کند مایل است ببیند این فرهنگ غالب شود، با مفاهیم سیاسی مورد علاقه حکومت گره بخورد و به فرصتی نیز برای سرگرمی و تخلیه هیجانات جامعه بدل شود.»
این سایت که نتوانسته است خشم خود را از فراگیر شدن “فرهنگ فاطمی” در جامعه شیعه ایران فرو نشاند با توهین به مردم عزیز ایران اسلامی برپایی چنین مراسماتی در مناسبت‌های مذهبی را باعث افسردگی و افزایش رفتار ریاکارانه از سوی مردم دانسته و می‌نویسد: «تازه یک ماه از ایام شادمانی‌های نوروزی گذشته و جامعه ظرف چند هفته ناگهان به اصطلاح تغییر فاز می‌دهد. تأثیر این نوسانات روحی بر روان جمعی مردم محتاج مطالعات و بررسی‌های کارشناسانه است اما چیزی نیست که بتوان نادیده گرفت.
نوسانات به کنار، قشری از ایرانیان ناراضی و حتی دین‌دار نیز گلایه می‌کنند که اصرار به ایجاد حال و هوای عزاداری به دفعات زیاد در تقویم کشور باعث ایجاد افسردگی و تشویق رفتارهای ریاکارانه می‌شود.»
این در حالی است که مردم ولایتمدار و متدین ایران اسلامی در ایام سوگواری خاندان پاک و مطهر رسول مکرم اسلام حضرت محمد ( صلی الله علیه و آله و السلم) همواره از جان و دل سنگ تمام گذاشته‌اند و حتی در ایامی که شهادت این بزرگواران مصادف با اعیاد ملی‌ای چون عید نوروز گردیده است با ترجیح بزرگداشت یاد و خاطره پیشوایان و امامان خود اعلام کرده‌اند در آن سال ” عید” ندارند و در دید و بازدید های این ایام به جای تبریک سال نو به قاتلان و عاملان شهادت آن بزرگواران لعن می‌فرستند.

غروب جمعه بهانه گرفته این دل زارم

ز هجر یار ز کف رفته جمله صبر و قرارم

چه می شود که سفر کرده ی دلم ز در آید

به شکر لطف الهی سرم به سجده گذارم

پیراهنم بوی غصه گرفته است؛ بوی گفتن و شنیدن ها، بوی بهتان و افترا می آید. خانه های مدینه، ملولِ هوای مسمومِ دسیسه شده اند. انگار همه فراموشی گرفته اند.

هنوز لحظه ای از غروب نگذشته، خورشید فراموش شده است. از مادرم، شاهد می خواهند؛ از بانوی خلوتِ کبریا، از کلمه پاک خدا شاهد می خواهند! انگار از دست کسی کاری برنمی آید… من هم می روم، فانوس دلم را با یاد مادرم روشن کنم.

پیراهنم بوی غصه گرفته است

پیراهنم بوی غصه گرفته است؛ بوی دود، بوی زخم. صدای ناله می شنوم، اما ناله نمی کنم دیگر. کسی پدرش را صدا می زند، کسی از کنیزش می خواهد که کمکش کند، کسی… فریاد می زنم، همه حقیقت دلم را فریاد می زنم.

اشک می شوم، گریه می کنم؛ بلند بلند، بدون گرفتن آستین در دهان، بدون تاریکی شب، بدون تکیه سر بر دیوار. می خواهم ساکن خاطره غم های مادرم باشم. برای همین، پیراهنم بوی غصه گرفته است.

دلم، قبیله دلتنگی است. دلتنگی من، شام تنهایی حیدر است که چاه های تاریک، مأمن آفتابش شده اند.

منم؛
صدای گریه همیشه که جهان، بیت الاحزان تنهایی من است و آسمان، سایه آرامشی را از من دریغ می کند.

بعد از پدر، زندگی برای دردانه دخترش سخت شده و شهر، کاروان سرایی غریب می نماید.

شب، عمیق شده است.
وقت آن است که جنازه را به سوی بقیع حرکت دهند.

کودکان، غریبانه به دنبال تابوت می دوند. پدر سفارش کرده که بی صدا بگریند. مبادا اهل مدینه ـ همان ها که تو اجازه حضور در تشییع خود را به آنان نداده ای ـ بیدار شوند و…

دشوارترین هنگامه هستی فرا می رسد. علی علیه السلام در قبر داخل می شود.

با خاک، با خدا چه می گوید؟! هیچ کس نمی فهمد جز تو: «پروردگارا! مردمان از او بریدند. پس تو با او پیوند کن!»

اگر کسی علی علیه السلام را پیش از این دیده باشد، اینک که از قبر تو بیرون می آید؛ دیگر او را نخواهد شناخت.

اینجاست که تنهایی خود را امضا کرده است!